معرفی لیموعمانی و خواص درمانی آن

گونه‌ای از لیموترش می‌باشد که به آن لیمو ترش شیشه نیز گفته می‌شود. منظور از شیشه این است که چنانچه لیموعمانی را از وسط برش دهیم گوشت داخل آن بی‌رنگ و مثل شیشه است در صورتی که گوشت لیموترش معمولی سفید و مایل به زرد است.

نام علمی درختچه:

Citrus aurantifolia (Christm). Swingle، نام انگلیسی درختچه Lime tree و نام انگلیسی میوه‌ی آن Lime می‌باشد. نام دیگر آن به فارسی لیموترش شیشه است.

تیره گیاه:

نارنج Rutaceae

نوع گیاه:

درختچه

مشخصات ظاهری:

درختچه‌ای است به ارتفاع حدود 4 متر با شاخه‌هایی دارای خارهای کوتاه و تیز و برگ‌های آن بیضی شکل، دراز و دارای دمبرگی کوتاه می‌باشند. گل‌های درختچه لیموعمانی به صورت گروهی، سفید رنگ و بر روی یک محور رؤیت می‌شوند. میوه‌اش (لیموعمانی) کروی شکل در بعضی موارد بیضوی با زائده پستانی خیلی کوچک و به قطر تقریبی 6 سانتی‌متر است. در ضمن لیموعمانی خیلی ترش‌تر از لیموترش معمولی می‌باشد.

طبیعت:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن سرد و خشک است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب مناطق جلگه‌ای کشورها خصوصاً هند و در ایران بیشتر در جنوب و جنوب غربی در شهرستان‌های میناب و شیراز کاشته می‌شود.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در لیموعمانی:

آب، پروتئین، هیدرات‌های کربن، خاکستر، کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، تیامین، رایبوفلاوین، نیاسین و ویتامین‌های C, A در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

میوه (لیموعمانی).

نحوه مصرف:

به طور معمول لیموعمانی رسیده و خشک شده مصرف خوراکی داشته و در صنایع غذایی نیز کاربرد دارد. در طب سنتی لیموعمانی خشک شده را به صورت دم کرده استفاده می‌کنند.

خواص درمانی:

ضد تب و افزاینده مقاومت سیستم ایمنی بدن در افراد مبتلا به آنفولانزا و سرماخوردگی، از بین برنده رسوبات و جرم‌های جدار رگ‌ها و پاک کننده و بازکننده مویرگ‌ها، لاغرکننده و رقیق کننده خون، آنتی‌بیوتیک و ضد خونریزی لثه، نیروبخش و دفع کننده کرم روده، اشتهاآور و خارج کننده سمومات بدن (بخصوص سموم کبد)، خرد کننده سنگ‌های مجاری ادراری و برطرف کننده بوی بد دهان می‌باشد. در ضمن برای سرفه‌های مقاوم، نفس تنگی، زکام، گرفتگی بینی، سوءهاضمه، سردرد، گلودرد، تشنج، درد مفاصل، تصلب شرائین و طپش قلب نیز مفید است.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.